Z większych miast kraju warto zobaczyć także Chiang Mai, zwane również stolicą północnej Tajlandii. W jego pobliżu znajduje się najsłynniejsza tajska świątynia – Wat Doi Suthep. Wszyscy zafascynowani egzotyczną przyrodą mogą zaś zdecydować się na przejażdżkę na słoniu lub wycieczkę do tajskiej dżungli. Coś dla siebie znajdą tu zarówno ci, którzy pragną odpocząć na rozgrzanym słońcem piasku, jak i miłośnicy turystycznych przygód. To również raj dla tych, którzy uwielbiają nurkować, ponieważ Tajlandia obfituje w rafy koralowe. Jazda na słoniu, aromatyczna kuchnia, czy zwiedzanie azjatyckich świątyń? Zbiórka uczestników na lotnisku. Wylot do Tajlandii. 2. dzień. Przylot do BANGKOKU. Powitanie na lotnisku przez lokalnego przewodnika. Transfer do hotelu. Zakwaterowanie, nocleg. Fakultatywnie (za dodatkową opłatą na miejscu): kolacja w restauracji na 78. piętrze hotelu Baiyoke Sky, skąd roztacza się panoramiczny widok na miasto. Kraj, którego nie było na liście państw azjatyckich, które zamierzaliśmy odwiedzić podczas naszej podróży. Zniechęcona pierwszym pobytem w Tajlandii w 2012 roku, postanowiłam omijać ją z daleka. Chaos i zamieszanie podczas transportu, tłumy, kradzież oraz pora deszczowa na Ko Samui, mocno utkwiły mi w pamięci. Zdecydowaliśmy się na wycieczkę, która zawierała kilka fajnych atrakcji. Był to rafting (spływ pontonem po rwącej rzece , która miejscami przypominała wodospad), zjazd po linie około 250 metrów, jazda na quadach w dżungli, jazda na słoniu, show małego słoniątka, karmienie słoni bananami i zwiedzanie świątyni małp. Vay Nhanh Fast Money. Element kreskówka chłopiec jazda na niebieskim słoniuPodróżuj wakacje na słoniuRęcznie rysowane człowiek podróżujący do Tajlandii na słoniuWyjazd za granicę na przejażdżkę na tajskim słoniuLetni obóz w dżungli ilustracja przygodowa na słoniu w celu zbadaniaPłaski mały świeży turysta podróż na słoniu na wakacje wektor ręcznie rysowane ilustracjiMój terapeuta retro jazda na rowerze koszulkaKreskówka mała para jedzie na słoniu na święto narodoweSzczęśliwa rodzina ojciec i chłopiec, jazda na rowerze razem wektor graficzny elementprosty światowy dzień kolarski niskoemisyjny zielony jazda na rowerzePijana jazda na tle ostrzegawczym bezpieczeństwa ruchu drogowegoDzień dziecka kolor kreskówka ręcznie rysowane dziewczynka jazda na rowerzeJazda na zabawnym niekończącym się wyścigu rowerowymPlakat sportowy jazda na rowerze górskimSportowy rower na świeżym powietrzu, jazda konna fajny sport szablon plakatuŚwiatowy dzień rowerowy rowerowy dzień jazda na rowerzeJazda na rowerze dla rowerzystów wektor graficzny elementJazda na rolkach do ćwiczeń upadkuSłodkie dziecko jazda na szablonie projektowania logo jednorożcajazda na rowerze szablon wektor strony docelowej stylu życiaJazda na rowerze elektrycznymWiosenne kwiaty równonocy jazda na tle plakatuCowherd i Weaver Girl jazda na starej krowie Kong Ming Lantern Jasny księżyc kreskówka tłojesienne liście klonu opadłe żółte kreskówki prosta jazda na rowerzeFestiwal Qingming Ręcznie Malowane Chińskim Tuszem Pasterz Bawół Chłopiec Gra Na Flecie Jazda Krowa PNGPłaskie jazda na świeżym powietrzu sportowe gradientowe kolarstwo ćwiczenia wektor zdrowiaRęcznie rysowane ilustracja jazda na rowerze górskim plakat podróżyIlustracja etnicznej dziewczyny na słoniuSyn na dzień ojca, jazda konna, postać na ramieniuAzjatycki młody człowiek sportu jazda na rowerze stacjonarnym w siłowni fitness Mężczyzna pracujący na spinninDziewczyna, jazda na rowerze na wiosnęPara rowerzysta jazda na rowerze wycieczkaJazda na rowerze świata plakat kreatywnyRowerzysta jazda na rowerze jazda na rowerzeSylwetki ludzi, jazda na rowerach elektrycznychduży zestaw izolowanych zwierząt wektor zbiór aktywności jazda na rowerze cykl rolkach jazda na deskorolce scootie śmieszne zwierzęta słodkie zwierzęta kot w stylu kreskówkiduży zestaw izolowanych zwierząt wektor zbiór aktywności jazda na rowerze cykl rolkach jazda na deskorolce scootie śmieszne zwierzęta słodkie zwierzęta kot w stylu kreskówkiduży zestaw izolowanych zwierząt wektor zbiór aktywności jazda na rowerze cykl rolkach jazda na deskorolce scootie śmieszne zwierzęta słodkie zwierzęta kot w stylu kreskówkijazda na wietrze i falach z prostymi, eleganckimi liniamiWietnam podróż krajobraz mapa kobieta jazda na rowerze prosty plakatDzień ojca dziecko jazda na szyi kreskówka mała świeża płaska ilustracjaHalloweenowa wiedźma z dyniową postać z kreskówki ładny ilustracja jazda na miotleJazda na rowerze, jazda na rowerach turystycznychŚliczny królik królik jazda na balonie kreskówka doodle wzór tapety okładka transparentduży zestaw izolowanych zwierząt wektor zbiór aktywności jazda na rowerze cykl rolkach jazda na deskorolce scootie śmieszne zwierzęta słodkie zwierzęta kot w stylu kreskówkiduży zestaw izolowanych zwierząt wektor zbiór aktywności jazda na rowerze cykl rolkach jazda na deskorolce scootie śmieszne zwierzęta słodkie zwierzęta kot w stylu kreskówkijazda na rolkach rekrutacja na szkolenia trójdzielneSportowa jazda na rowerze górskim plakat psdHow do you like the search results?Thank you for your Feedback! Zapraszam serdecznie do zapoznania się z artykułem autorstwa Mili, lekarza weterynarii z 2-letnim doświadczeniem pracy w Laosie. Mila, dziękuję serdecznie, że znalazłaś czas, by na łamach Somos Dos opowiedzieć o jeździe na słoniach ze swojej, zawodowej Azji Poludniowo-Wschodniej od dawna są bardzo popularnym miejscem do spędzania długich lub krótkich wakacji. Podróżuje się tutaj łatwo, relatywnie tanio i przyjemnie. Ja sama zakochałam sie w Laosie, gdzie od 2 lat pracuję jako lekarz weterynarii. Jako ze Laos to „kraj miliona słoni” (w rzeczywistosci jest ich mniej niż 1000), naszymi pacjentami, pomiędzy domowymi pupilami, sa także.. wspomniane w Laosie zaliczane są do grupy zwierzat udomowionych – niesłusznie. Sa to zwierzęta dzikie, które nigdy nie zostały poddane procesowi udomowienia. Do niedawna były głównie wykorzystywane do pracy przy wycince lasu. Obecnie coraz częściej pracują w branży słoniki odbiera się matce, by – zadając im ból – „złamać im ducha” /Jazda na słoniu/ Niestety, dla wiekszości słoni przebranżowanie nie wyszło wcale na lepsze. Dźwiganie drzew zostało zamienione na dźwiganie turystów. Łańcuchy i techniki poskramiania (czy też raczej „łamania ducha”) postaly niezmienne – wciąż wykorzystuje się starch i ból jako metody motywacji. Jak to jest więc z tymi słoniami na wakacjach? Kto nie chcialby, bedac w Tajlandii czy Laosie, zrobic sobie fotki z tym pięknym olbrzymem? Wstawić na insta, na fejsa, pochwalić się rodzinie i znajomym? Wydawać się to może niewinne, nikogo nie krzywdzace. Ale pamietajmy, że wchodzac w kontakt z egzotycznymi zwierzetami nawet tylko na wakacjach zostawiamy swój ślad. Róbmy to więc rozsadnie, nie przydając cierpienia zwierzętom… zwłaszcza (o ironio) w krajach buddyjskich. Przylatujac do Tajlandii już na lotnisku w Bangkoku czy Phuket jestesmy kuszeni możliwoscia spędzenia dnia na grzbiecie słonia, zostania mahoutem (opiekun/trener) czy uczestniczenia w przedstawieniu cyrkowym. Wiekszość z nas rozumie, że cyrk ze zwierzętami niekoniecznie jest rzeczą humanitarną, ale co złego jest w jeżdżeniu na słoniu? Oferty zachęcają najczęściej do odwiedzenia tak zwanych „elephant camps”. Oferowane tam spotkania ze słoniem obejmują przejażdżki na słoniu, słoniowe wystepy, słoniowe malowanie obrazków i inne nienaturalne sztuczki w wykonaniu naszych bohaterow. Niestety, wyżej wymienione atrakcje przyczyniają się do wymierania gatunku, napedzają nielegalny handel dzikimi zwierzętami i nie zapewniają zwierzętom minimum dobrostanu (czesto także oferując niegodziwe warunki pracy opiekunom słoni). Wróćmy jednak do tematu przejażdżek. Wydawać by się mogło, że te olbrzymie zwięrzeta są do tego stworzone. Nic bardziej mylnego – nie sa. Anatomia słonia nie pozwala na beztroskie noszenie cieżkich przedmiotów na ich grzbiecie (np. siedzisk dla turystów. .Niestety powoduje to ból i schorzenia kregosłupa. Organizacja World Animal Protecion wydała raport dotyczący warunków utrzymania słoni w ośrodkach turystycznych w Tajlandii. Dowodzi on, że 80% zwierzat utrzymywane jest w skrajnie niewłaściwych warunkach. 15% ośrodków zapewnialo „nieco lepsze” warunki, lecz wciąż dalekie do akceptowalnego minimum. Słonie w takich miejscach spedzają wiekszość swojego dnia, często na krótkim (nie dłuższym niż 3m) łańcuchu lub po prostu w klatkach, nie mając możliwości socjalizacji z innymi osobnikami swojego gatunku. Trzeba przy tym pamiętać, że słonie to bardzo towarzyskie stworzenia. Do tego także nie mają możliwości rozwijania swych innych naturalnych zachowań. Dzień wypełniają im godziny pracy dla turystów – noszenie ich na grzbiecie lub pokazy. Opieka weterynaryjna jest bardzo ograniczona lub czesto nie istnieje. Zwierzeta cierpią na niedobory żywieniowe, wykazuja stereotypie (bezcelowe powtarzanie tej samej czynnosci jako reakcja na stres), cierpią na choroby kończyn i wreszcie przedwcześnie umierają. Czy jest alternatywna? ośrodki, które stawiają dobro swoich podopiecznych na pierwszym miejscu. Stworzone przez ludzi z pasją (nie do pieniądza), którzy czują i kochają swoją pracę. Są to miejsca które ratują słonie z typowych „elephant camps”, współpracują z lokalną społecznością, tworzą miejsca pracy dla mahoutów (czesto wykupiony słon przechodzi do sanktuarium razem ze swoim opiekunem, z którym spedził całe życie). Zapewniając słoniom dobre warunki do życia i socjalizacji, tworzą programy porozumiewają się ze sobą dźwiękami o bardzo niskiej częstotliwości, niesłyszalnymi dla ludzkiego ucha. /Jazda na słoniu/ Jednymi z takich miejsc są Mandalao Elephant Conservation (Luang Prabang, Laos), oraz Elephant Conservation Center (Sayabouri, Laos). Miejsca jak te wyróżniają się zasadą ‚no riding‚ – takich ofert powinniśmy szukać na azjatyckich wakacjach. Jeśli będziecie w Laosie koniecznie odwiedźcie jedno z nich. Zwierzęta nie są więzione i zmuszane do pracy. Umożliwia się im jak najwięcej czasu na socjalizację i zabawę, ot po prostu na bycie słoniem. Samice mają czas aby zajść w ciążę i odchować młode. Zachowany jest balans pomiędzy pracą z turystami, a „życiem prywatnym” słoni. Odwiedzający mają okazję obserwować naturalne zachowania słoni, pojść z nimi na spacer (w przepięknych okolicznościach przyrody!), a także wiele się nauczyć. Pracownicy posiadają szeroką wiedzę i chetnię się nią dzielą. Jest czas, aby zaprzyjaźnić się ze słoniem, podzielić bananem i zrobić sobie zdjęcie. Jest to niezwykłe doświadczenie dla oka i ducha. Świata nie zmienimy w jeden dzień, ale w naszej mocy jest wybór. Jeśli tylko zechcemy, możemy doświadczać Azji w niekrzywdzący dla nikogo sposób. Post scriptumO jednym z Elephant Camps, gdzie szukałyśmy wraz z Gają bezpłatnego wolontariatu wspominam we wpisie pt. Co zobaczyć w Chiang Mai z także do rzucenia okiem na poniższe artykuły/filmy:Katarzyna Boni – „Zlamane dusze” – artykul, GWJak trenuje sie slonie? – material video, youtubeNielegalny handel sloniami. – materialy video, youtube Ostatnio zobaczyłam zdjęcie koleżanki, która stoi na rajskiej plaży, a na rękach trzyma małpkę na łańcuchu. Inni znajomi właśnie wrócili z Egiptu, gdzie zachwyceni jeździli na wielbłądach. Co jakiś czas czytam posty z zapytaniem, gdzie w Tajlandii możliwa jest jazda na słoniu? Całkiem niedawno będąc na Filipinach siedzieliśmy w pięknej knajpce na plaży zajadając się czym kto lubi. Dwa stoliki przed nami starszy pan (Amerykanin lub Australijczyk) uderzył bezpańskiego psa, bo ten prosił o jedzenie. Wojtek nie wytrzymał i podszedł do mężczyzny. Starszy pan i jego małżonka byli zbulwersowani tym, że śmieliśmy im zwrócić uwagę. Czy my naprawdę jesteśmy tacy bezduszni? Czy jadąc na koniec świata najważniejszą atrakcją jest jazda na słoniu? Czy w wakacyjnym szale gubimy empatię i szacunek do zwierząt? Foto: Reuters Dokładnie rok temu byliśmy w Tajlandii w Ao Nang. Nasza nowa koleżanka wykupiła całodzienną wycieczkę, w której była jazda na słoniu. Opowiedzieliśmy jej o tym, co wiemy na ten temat. Wysłuchała i stwierdziła, że skoro już zapłaciła to trochę żal jej nie skorzystać i pojechała. Umówiliśmy się z nią w tym „ośrodku”, który zgodnie z zapewnieniami organizatorów miał dobrze traktować zwierzęta. Koleżanka zadowolona wsiadła na swojego słonia i wraz z przewodnikiem ruszyła na spacer po dżungli. Wróciła szybko… zsiadła z grzbietu zwierzęcia i powiedziała, że ma ogromnego kaca moralnego… że jadący z nią przewodnik, (chcąc się chyba popisać) nieustannie zadawał ból słoniowi, że już po kilku minutach chciała wracać i nigdy więcej nie chce już uczestniczyć w takiej „atrakcji”. Kilka lat temu znajomi byli na Sri Lance. Dostałam od nich filmy, na których widać było świat z grzbietu słonia, a później we wspaniałej scenerii zwierzęta były przez nich kąpane. Bajka… Myślałam o tym, jak bardzo im zazdroszczę i jak to musi być cudownie tak obcować z tym największym na świecie zwierzęciem. Nie widziałam w tym nic złego… dopóki nie zaczęłam o tym czytać. Dziękuję opatrzności, że na materiały o tresurze i łamaniu psychiki słoni przeczytałam przed wyjazdem na Sri Lankę. Do Tajlandii pojechałam już całkiem uświadomiona. Fot. East News O ŁAMANIU SŁONIOWEJ DUSZY SŁÓW KILKA Po phajaan, tak nazywa się metoda tresowania słoni. Dokładnie oznacza to właśnie: łamanie duszy. Z duszą to słowo nie ma nic wspólnego, to raczej synonim tortur. Słonie, a raczej jeszcze słoniątka są zamykane w małych klatkach, w których stoją, przewiązane linami i łańcuchami. Małego słonia trzeba złamać, najlepszą tego metodą jest ból. Bije się go do momentu, w którym przestanie się bronić. Wbija mu się gwoździe w stopy i uszy. Razi prądem, bije pałkami, straszy ogniem… mało? Im zwierze mocniej się broni, tym bardziej jest ranione… Do tresury używa się haków i paralizatorów. Do tego słoń nie ma dostępu do wody i jedzenia, w małej klatce nie jest w stanie się ruszyć, treserzy nie pozwalają też na to by spał. Maluchy są siłą odbierane matkom, te także w rękach człowieka będą pomału przekształcane w maszynkę do zarabiania pieniędzy. Jeżeli to przeżyją… bo słonica — matka niejednokrotnie umiera z tęsknoty za swoim dzieckiem. Trudne do wyobrażenia? Można to zobaczyć, ale ostrzegam, że film są drastyczne. Link 1 Thai Elephants Link 2 Breaking the spirit of the elephant Link 3 Elephant smuggling exposed: UK tourists fuel live elephant trade between Burma & Thailand Link 4 Elephant Torture Link 5 Elephant training abuse (AAA video) in English Człowiek – wybawiciel ? Po kilku tygodniach takiej tresury każdy słoń się podda. Wtedy w jego życiu pojawia się wybawiciel, człowiek, który nie brał udziału w tresurze. To on wyciąga słonia z klatki, daje mu jeść, otacza go opieką. A słoń zaczyna mu ufać… To czas, w którym można zacząć uczyć słonia wożenia na plecach turystów. No i oczywiście różnych sztuczek, które tak zachwycają białych ludzi. Każdy kolejny dzień nauki jest dla słonia jednocześnie dniem tortur. No ale kto by się nad tym zastanawiał, kiedy jedzie się po dżungli na grzbiecie tego lądowego olbrzyma. Po co psuć sobie wakacje…. JAZDA NA SŁONIU? NIE, DZIĘKUJĘ! Niech was nie zwiedzie dobry stan zwierzęcia i miły właściciel, który proponuje na nim jazdę. Zadbanie i brak widocznych ran na ciele słonia to jedynie znak, że człowiek dba o źródło swoich dochodów. Zwierze, które zostało złamane, jest nieustannie poddawane tresurze, a to znaczy, że za każde najmniejsze przewinienie jest ono karane. Nikt przecież nie będzie mordował zwierzęcia, dzięki któremu cała rodzina ma co jeść. Nie raz słyszałam, że słoń jest stworzony do wożenia turystów. Ty też w to wierzysz? To spróbuj wsiąść na wolno żyjącego słonia i wybrać się na przejażdżkę. Słonie, które po latach pracy dla człowieka chorują, są odprowadzane i pozostawiane w dżungli. To kolejny akt bestialstwa… nikt bowiem ich nie nauczył, jak mają żyć na wolności. Tajlandia. Przyjemna przejażdżka na słoniu? A jak to jest z tym dźwiganiem? Słoń może unieść na swoim grzbiecie ciężar do 150 kilogramów. W miejscu, gdzie mocowane jest krzesło dla turystów, kręgosłup słonia jest bardzo wrażliwy, kręgi są uwypuklone i narażony na uszkodzenia. Niejednokrotnie stelaż mocowany na plecach wraz z turystami to waga przekraczająca 200 kg. Szczęście mają te słonie, które dźwigają drewniane stelaże, te metalowe sprawiają dużo większy ból i szybciej uszkadzają kręgosłup. WIĘC GDZIE SPOTKAĆ SŁONIA? A co zrobić, kiedy naprawdę chcemy zobaczyć słonia? Na Sri Lance wystarczy odrobina szczęścia. Wolno żyjące słonie można spotkać w pobliżu dróg. Nasz przewodnik już pierwszego dnia stanął na poboczu i pokazał nam w oddali stado słoni. Pewniejszą opcją są parki narodowe. Tam trzeba mieć dużo szczęścia, aby słonia nie spotkać. My wybraliśmy się do Yala National Park, tam mogliśmy z niewielkiej odległości pooglądać wolno żyjące zwierzęta. (Na temat safari w Yala Park napiszę osobny post). A co jeżeli komuś marzy się kąpiel ze słoniem, karmienie czy choć pogłaskanie i zobaczenie go z bliska? Coraz większą popularność zdobywają parki – ośrodki, chroniące i dbające o słonie. Pierwsza panująca w nich zasada: nie wolno jeździć na słoniach i tej atrakcji tam nie znajdziemy. Każde miejsce, które pozwala na to, aby turysta dosiadł słonia, jest pseudo parkiem, który powstał jako prywatna farma do zarabiania pieniędzy. Miejsca, które chronią zwierzęta, mają zazwyczaj wyższe ceny biletów. Opieka i ochrona zwierząt kosztuje dużo więcej niż pastwienie się nad nimi. W Tajlandii znany jest Elephant Nature Park w Chang Mai. My tam nie byliśmy więc nie będziemy o nim pisać, ale odeślemy do opisu Marysi na blogu: W imieniu tych, co nie mówią oraz na oficjalną stronę parku. Byliśmy za to w Pinnawala Elephant Orphanage, czyli sierocińcu słoni, który mieści się na Sri Lance. To miejsce budzi wiele kontrowersji. Powstało ono w 1975 roku i jego zadaniem była ochrona małych słoniątek, które zostały sierotami. Obecnie w placówce przebywa około 100 słoni, od maluchów po starsze osobniki. Do obu wymienionych ośrodków trafiają słonie chore, ranne lub osierocone czyli takie, które w naturalnym środowisku same nie dadzą sobie same rady. Są też zwierzęta, które stały się ofiarami ludzkiego bestialstwa. W Pinnawali zwierzęta chodzą wolno, ale cały czas w pobliżu są pracownicy fundacji. Pilnują słoni w miejscach, w których mają one kontakt z turystami. Należy uważać na pracowników parku, którzy są dość nachalni i za wszystko chcą dostawać pieniądze. Dwa razy dziennie całe stado słoni idzie nad rzekę na kąpiel. Przechodzą wówczas ciasnymi uliczkami Pinnawali, aby móc spokojnie taplać się w wodzie. To chyba najprzyjemniejszy widok w całym tym ośrodku. Pinnawala Elephant Orphanage W Pinnawala Elephant Orphanage nie było jednak tak do końca beztrosko. Co wzbudziło nasze wątpliwości? Kilka małych słoniątek codziennie karmionych jest mlekiem z butelek (to dodatkowo płatna atrakcja dla turystów). Słoniki są przykute wtedy łańcuchami. Tłumaczone jest to tym, że mały słoń szaleje, kiedy poczuje mleko i aby dzieciaki nie zrobiły sobie ani opiekunom krzywdy są przypięte łańcuchami. Niektóre, dorosłe słonie także mają na nogach łańcuchy. To z kolei tłumaczone jest tym, że są one na tyle dzikie, że mogą stanowić zagrożenie dla ludzi. Niewielka część słoni stała w ogrodzonych boksach. Do tego pracownicy ośrodka mieli przy sobie bull hook – specjalne kije zakończone hakiem. Nie widzieliśmy, aby były one używane, ale ich obecność oznaczała, że prawdopodobnie to dzięki nim słonie są przywoływane do porządku. To jedyne elementy, które wzbudziły nasz niepokój. Tylko tyle czy aż tyle? Pamiętajcie, że takie praktyki spotykane są nie tylko w Azji. W bestialski sposób słonie traktuje się także w Europie. Tresura w cyrkach niewiele różni się od azjatyckich metod Po phajaan. Podobnie tresowane są zwierzęta w cyrkach. Pod tym linkiem można zobaczyć, jak traktowane są słonie w jednym z europejskich… ZOO. INNE ATRAKCJE KTÓRE NALEŻY OMIJAĆ Z DALEKA Na szczęście zamknięto już słynną Tiger Temple w Tajlandii, która to okazała się miejscem bestialskiego wykorzystywania tych kotów. W Internecie znajdziemy setki zdjęć uśmiechniętych i szczęśliwych turystów, którzy tulą do siebie te dzikie zwierzęta i nawet przez myśl im nie przeszło jak to możliwe, że te drapieżniki nawet nie mrugną. Od kilku lat głośno mówiono o tym, że tygrysy w Kanchanaburi są faszerowane narkotykami, ale nie zmniejszało to ilości chętnych, którzy słono płacili za odwiedzenie tego miejsca. Rzeczywistość okazała się dużo gorsza: handel skórami, dziesiątki małych, martwych tygrysów, preparaty robione z ich organów… to wszystko pod egidą świętych i dobrych mnichów. Ja patrzę na swojego kota, którego ciężko jest zmusić do pieszczot i zastanawiam się, jak można być tak ślepym, by uwierzyć w to, że dzikie tygrysy dają się tarmosić jak małe, domowe kotki. Zdjęcia z likwidacji Tiger Temple – żródło Internet TRESOWANE MAŁPKI Tresowane małpki bawią i cieszą? Czy da się wrócić z egzotycznych wakacji bez zdjęcia ze śliczną małpką? Zanim po raz kolejny się uśmiechniesz pomyśl jak to zwierzątko było uczone jazdy na rowerze czy tańca. Tutaj jest podobnie jak ze słoniem, z tym że nad małpką łatwiej zapanować. Wystarczy łańcuch i bat. Każda sztuczka to wiele dni bólu i głodu, bo przy tresurze małp to głód dobrze się sprawdza. Podobno nad prawie 300 makakami (gatunek małpek), które wykorzystywane są w przemyśle turystycznym w różnych miejscach w Tajlandii, codziennie znęcają się ludzie. Pomyśl o tym, kiedy następnym razem na rajskiej plaży podejdzie do Ciebie uśmiechnięty „człowiek” i zapyta, czy chcesz zdjęcie ze słodką małpką. Jasne, że chcesz… tylko ten łańcuch jakoś tak przeszkadza. TAŃCZĄCY WĄŻ Małpki Ci się nie podobają? No to może wąż. Pseudo — fakir wyciągnie go z koszyka, a nawet położy Ci na ramionach. Kolejna wspaniała fotka do albumu z wakacji. Znowu pełen radości nie zdążyłeś się zastanowić, co takiego podaje się temu gadowi, że z dusiciela staje się tak samo żywy, jak wąż do podlewania ogródka? Miły „treser” nie wspomniał o tym, że węże łapane są w swoim naturalnym środowisku, a potem, aby nie narażać turystów, są im wyrywane kły lub blokowane kanały jadowe. Pomyśl o tym, kiedy następnym razem staniesz nad fakirem na placu Dżamaa al-Fina w przepięknym Marrakeszu i spojrzysz w zamglone oczy węża. PŁYWANIE Z DELFINAMI Wybetonowane baseny z delfinami i orkami… wspaniały show, genialne sztuczki i ogromna radość zarówno dzieci jak i dorosłych. Nie zastanowiło Was nigdy, jak te cudowne zwierzęta czują się w ciasnych basenach wypełnionych chlorowaną wodą? Nie ważne jak one się czują, ważne, że my się wspaniale bawimy. Nikt nie myśli o tym, że 50% odłowionych delfinów nie przeżywa okresu adaptacyjnego. Słynny Loro Park na Teneryfie jest miejscem, gdzie delfiny często buntują się i nie chcą występować z treserami. Doszło tam też kiedyś do wypadku, w którym orka zabiła trenera. Popularne na Malcie delfinarium ma wysoko przekroczony poziom hałasu, na który delfiny są wyjątkowo wyczulone. Pływające w nim ssaki często mają widoczne rany i otarcia na skórze. Swego czasu to właśnie maltańskie delfinarium znalazło się na liście 7 najokrutniejszych miejsc dla zwierząt. Pływałam z delfinami raz — na Dominikanie. Zwierzęta znajdowały się w wydzielonym na morzu obszarze. Aby móc z nimi pływać należało ściśle przestrzegać zasad: wziąć przed wejściem do wody prysznic, ściągnąć biżuterię i gumkę do włosów. Zwierzęta można było dotknąć, ale należało omijać okolice oczu i otworu oddechowego. Kategorycznie zabronione było chwytanie płetwy delfina i pływanie za nim. Pokazy były krótkie, delfin brał udział tylko w jednym show, a później spędzał czas w oddzielnym boksie wraz z innymi zwierzętami. Do dzisiaj nie wiem, czy ta atrakcja była etyczna i jak tak naprawdę traktowany były te zwierzęta. Na pewno delfiny czuły się lepiej w słonej wodzie i otwartej przestrzeni niż w wybetonowanym basenie pełnym chloru. Odwiedziłam to miejsce w 2009 roku, próbowałam je teraz odszukać, ale bezskutecznie. W większości reklamowanych ośrodków znajdujących się na Dominikanie panują dużo mniej restrykcyjne zasady. Dzisiaj uważam, że najlepszym sposobem na poznanie tych ssaków jest wybór rejsu: whale watching. Będąc na Teneryfie, zamiast iść do Loro Parku warto wybrać taką atrakcje i wypłynąć w morze aby zobaczyć stada delfinów żyjące na wolności. Podobnie w Egipcie istnieje możliwość aby popłynąć na rafę Dolphin House w okolicy Marsa Alam czy też na wyspę Tiran i tam zobaczyć delfiny w ich naturalnym środowisku. WALKI KOGUTÓW Miesiąc spędzony na Filipinach, w kraju, który słynie z walk kogutów, a my nie poszliśmy zobaczyć filipińskiego sportu narodowego? Widziałam tą “atrakcję” na Dominikanie, choć był to raczej jej zalążek. Właściciel farmy pokazał nam, jak walczą ze sobą koguty. Ku mojej radości bardzo szybko je rozdzielił. Grupka turystów nie była warta tego, aby poświęcać życie tak drogiego ptaka. Nie opowiem wam szczegółów o tym jak wygląda ten sport i takie emocje wyzwala. Jeżeli ktoś ma w tej kwestii wątpliwości polecam odcinek programu „Kobieta na krańcu świata” Martyny Wojciechowskiej lub wpis Krzysztofa Majak. JAK NIE PRZYKŁADAĆ RĘKI DO PRZEMYSŁU TURYSTYCZNEGO, KTÓRY WYKORZYSTUJE ZWIERZĘTA? Wybieraj miejsca, w których zwierzęta żyją w naturalnym środowisku. Ocean zamiast basenu, safari zamiast klatek. Zanim zdecydujesz się na atrakcje w której będzie uczestniczyć zwierzę, poczytaj o niej i o wybranym przez siebie miejscu. Wysłuchaj relacji tych, którzy już tam byli. Staraj się wybrać miejsce, fundacje czy firmę, która walczy o prawa zwierząt i otacza je opieką. Pamiętaj, że wstęp do miejsc, w których dobrze traktuje się zwierzęta jest droższy od atrakcji, w których zwierzęta się wykorzystuje. Nie bądź ignorantem, nie myśl schematami takimi jak ten, że słoń jest silny, więc może nas dźwigać. Nie przechodź obojętne obok agresji i znęcania się nad zwierzętami. Nie myśl, że nie uratujesz świata. Pamiętaj, że im mniejsze zainteresowanie tego typu atrakcjami, tym mniej zwierząt będzie pozyskiwanych do przemysłu turystycznego. To długotrwały proces, ale to my jesteśmy jego początkiem. Zacznij od tego, co bliskie: zastanów się, czy warto iść do cyrku, jak funkcjonują dorożki na krakowskim rynku lub czy konie na trasie do Morskiego Oka nie pracują ponad siły? Ucz dzieci szacunku dla zwierząt. Opowiadaj o przemyśle turystycznym — często nasi znajomi nie zdają sobie sprawy z tego, jak traktowane są zwierzęta. Udostępnij tej post, niech trafi do jak największej ilości osób. EDIT: Z uwagi na fakt, iż niewielka grupa czytelników zamiast podejmować dyskusje na temat ochrony zwierząt i tego jak bestialsko traktowane są w różnych częściach świata, skupia się na moich upodobaniach kulinarnych, usunęłam fragmenty budzące tak ogromne kontrowersje. Nie chcę aby odwracały one uwagę od głównego problemu. Dla niektórych zjedzenie krewetki jest równoważne z zakatowaniem psa czy tresowaniem słonia. Szanuje takie poglądy jednak przykro mi czytać, że zamiast skupić się na problemie i uświadamiać innych, skupiają się tylko na moim talerzu. W poprzednim poście pisałam o zachowaniach, które w Tajlandii uchodzą za brak szacunku czy są niezgodne z prawem. Tym razem chciałabym Ci dać kilka praktycznych wskazówek ułatwiających pobyt w tym przepięknym kraju. 1. Pieniądze Walutą obowiązującą w Tajlandii jest baht tajski (THB). Obecnie 1 THB to niecałe 0,12 PLN. W mniejszych polskich miastach może być problem z wymianą złotówek na bahty. Uważa się zresztą, że jest to też stosunkowo nieopłacalne – najlepiej kupić dolary i wymienić je na miejscu. Większość rzeczy – w tym ubrania i kosmetyki – możemy kupić już w Tajlandii. Warto jednak zabrać ze sobą leki (przeciwbólowe, przeciwbiegunkowe etc.) oraz preparaty przeciwsłoneczne, bo chociaż dostaniemy je bez problemu, to cena będzie nawet 2-3-krotnie wyższa. Nieco droższy niż w Polsce jest także alkohol. 2. Wiza Jeśli planujesz pobyt krótszy niż 30 dni, nie musisz mieć wizy, żeby dostać się do Tajlandii. Obywatele Polski potrzebują jedynie paszport (ważny minimum 6 miesięcy od daty przekroczenia granicy) oraz bilety lotnicze (na wjazd i wyjazd z kraju). Pobyt dłuższy niż miesiąc wymaga posiadania wizy, którą można wyrobić w Ambasadzie Tajlandii w Warszawie. 3. Targuj się Często ceny podawane turystom są dwa razy droższe – na przykład masaż za 400 bahtów nagle jest możliwy za 200. Albo jazda taksówką, początkowo za 1000, dochodzi do skutku za 600 bahtów. Czasami (jak to ja) miałam wyrzuty sumienia, że mam tak dużo, a inni tak mało, a jeszcze się targuję, dlatego po masażu czy obiedzie dawałam wytargowaną różnicę jako napiwek masażystce czy kelnerce. Dzięki temu wiedziałam, że pieniądze trafią prosto do jej kieszeni. 4. Kup kartę SIM Chociaż WI-FI jest w wielu miejscach dostępne, kupno karty SIM jest o wiele wygodniejsze – na przykład kiedy jedziesz skuterem i zgubisz się w środku lasu, Google Maps może Cię poratować 😉 Karta SIM kupiona na lotnisku to wydatek 350 bahtów. W pakiecie był całkiem dobry, 6GB internet. 5. Spray na komary to podstawa Szansa, że zachorujesz na malarię, nie jest specjalnie duża, jednak na dengę (na którą nie ma szczepionki) – już całkiem realna. W położonych wśród drzew chatkach najczęściej dostaniemy moskitierę zawieszoną nad łóżkiem. Poza tym musimy radzić sobie sami. Najlepszym, najczęściej polecanym środkiem przeciw komarom jest Mugga – u mnie sprawdzał się całkiem dobrze. W takim pięknym domku mieszkałam na Phi Phi 6. Zaszczep się W Tajlandii żadne szczepienia nie są obowiązkowe. Lekarze zalecają jednak zaszczepić się na dur brzuszny, tężec, błonicę, wirusowe zapalenie wątroby typu A i B. Większość z nich ma nas chronić w przypadku spożycia zakażonej żywności czy wody. Jako że byliśmy na nie szczepieni w dzieciństwie, w wielu przypadkach wystarczy tylko się doszczepić. Najlepiej wybrać się lekarza 4-6 tygodni przed planowanym wyjazdem. 7. Nie wierz w 100% prognozom pogody Podczas każdego mojego pobytu w Tajlandii – w październiku, listopadzie, grudniu, styczniu – prognoza pokazywała nieustanną ulewę. Plan więc przewidywał nabyty wcześniej płaszcz przeciwdeszczowy i ewentualne opychanie się pad-thaiem na hamaku. Nie padało ANI RAZU. Kiedy wybieramy się na wakacje warto sprawdzić, w jakich miesiącach jest pora deszczowa, żeby zminimalizować ryzyko ugrzęźnięcia w pokoju ho(s)telowym, ale rozsądniej jest brać pod uwagę roczne zestawienie opadów niż sprawdzać dzień po dniu. 8. Prostytucja jest nielegalna, ale bardzo powszechna W zależności w jakiej części kraju jesteś, panie zachęcające do ping-pong show mniej lub bardziej rzucają się w oczy. Centrum Phuketu było wręcz przesycone kobietami oferującymi różnego rodzaju atrakcje. Nieważne, czy idziesz z dzieckiem, mężem czy dziadkami – i tak będą próbowali Cię zwabić w swoje progi. Niezależnie od tego, co myślisz o prostytucji, wstrzymaj się z ocenianiem i przeczytaj najpierw pozycję “Człowiek w przystępnej cenie. Reportaże z Tajlandii” (tutaj też możesz przeczytać moją recenzję tej książki). Autorka tłumaczy tam, co wpłynęło na powstanie i rozwinięcie się seks-turystyki oraz co myślą sami Tajowie. 9. Najlepszym sposobem podróżowania jest skuter W zależności od regionu, wynajem dzienny skutera to koszt ok. 200 bahtów. Świetnie sprawdza się w podróżowaniu po całej wyspie – można go postawić w dowolnym miejscu i nie trzeba za każdym razem targować się z taksówkarzem. Jest to jednak opcja dla osób, które sobie dobrze na nim radzą, jako że kultura jazdy w Tajlandii jest dość dyskusyjną kwestią (chociaż nie może równać się z tym, co się dzieje na chińskich drogach). W Bangkoku zdecydowanie lepiej jest poruszać się metrem. 10. Jazda na słoniu? Nie, dziękuję Po phajaan, czyli metoda „tresowania” słoni, to w dosłownym tłumaczeniu „łamanie duszy”. Treser tak długo bije zwierzę, aż te będzie całkowicie posłuszne. Słonie są torturowane już od najmłodszych lat – słoniątka zamyka się w małych klatkach i związuje linami i łańcuchami. Wbija im się gwoździe w stopy i uszy, razi prądem, nie daje jeść i pić. Po kilku tygodniach takiego znęcania się każdy słoń się podda – później łatwo go nauczyć różnych sztuczek, w tym wożenia na grzbiecie tysięcy turystów. Niech nie zwiedzie Cię spokojny słoń i uśmiechnięty właściciel – nawet jeśli zwierzę nie ma widocznych śladów ran, to znaczy to tylko tyle, że treser dba o swoje źródło dochodu. Jednak już podczas samej przejażdżki nie szczędzi mu batów, a założony na plecach metalowy stelaż (ważący z turystami nawet 200 kg) niszczy kręgosłup. Jeśli chcesz zobaczyć słonie żyjące na wolności, w Tajlandii najbardziej takim znanym miejscem jest Elephant Nature Park w Chang Mai. Ja miałam szczęście zobaczyć to piękne zwierzę w Krabi, pod Tiger Cave Temple, gdzie przechadzał się wolno i wyjadał owoce z przydrożnych straganów. ________________________________________________________ Dodalibyście coś do tej listy? 🙂 Zabawa ze słoniątkiem czy przejażdżka po dżungli na grzbiecie wielkiego słonia mogą wydawać się niezłą atrakcją. Trzeba jednak pamiętać, że za tę "przyjemność" zwierzęta płacą ogromną cenę... Symbol Tajlandii Słonie w Tajlandii od lat uważane są za święte. To talizman szczęścia i dobrobytu. Obecnie w Kraju Uśmiechów na wolności żyje ich ok. 3 tys, z czego 2,7 tys. jest własnością prywatną lub rządową. Wykorzystywane są przede wszystkim w celach turystycznych. Broszury reklamujące wakacje w Tajlandii pełne są zdjęć radosnych turystów na grzbietach tych majestatycznych zwierząt. Nic więc dziwnego, że wielu turystów, którzy tutaj przyjeżdżają, chce doświadczyć takiej atrakcji... Biznes, wspierany jest przez biura i organizacje turystyczne, ma jednak swoją ciemną sprawa wyszła światło dzienne dopiero parę lat temu. Łamanie ducha Słonie, na których uśmiechnięci turyści odbywają przejażdżki, tresowane są praktycznie od urodzenia. Podlegają specjalnemu procesowi, zwanemu phajaan, który w dowolnym tłumaczeniu oznacza ‘łamanie ducha’. Małe słoniątka zabierane są od matek pomiędzy trzecim a szóstym rokiem życia, czasami wcześniej. Phajaan zaczyna się od razu i ma na celu zmuszenie słonia do posłuszeństwa. Zwierzę zamykane jest w małej drewnianej skrzyni, w której możliwość ruchu jest znacznie ograniczona. Słoń jest bity, a jego głowa i uszy - najwrażliwsze miejsca na całym ciele - kłute i przebijane metalowymi hakami. Następnym razem, kiedy zobaczysz słonia przewożącego turystów, zwróć uwagę na jego uszy. Postrzępione, pełne blizn są bolesną pamiątką po phajaan. Zauważ też, że jego przewodnik ma zawsze przy sobie metalowy hak, którym dźga słonia po głowie, kiedy tylko ten zaczyna być choć trochę nieposłuszny. Podczas całego procesu ‘łamania ducha’ słoń nie dostaje ani jedzenia ani picia. Grube liny, którymi przywiązuje się słonia do klatki, służą do rozciągania jego kończyn i zostają one później zastąpione ciężkimi łańcuchami, z których słoń już nigdy się nie uwolni. "Wybawiciel" Po tygodniach walki wymęczone zwierzę poddaje się i przestaje stawiać opór. Wtedy do akcji wkracza jego przyszły opiekun, tzw. mahout. Tan nigdy nie bierze udziału w ‘łamaniu ducha’. Jest on pierwszą osobą, która po torturach podaje zwierzęciu jedzenie i wodę i uwalnia go z klatki. Słoń postrzega go jako wybawiciela i od tego momentu ufa mu już do końca. Na tym nie koniec, męczarnie słonia tak naprawdę dopiero się zaczynają. Te majestatyczne zwierzęta wyglądają na silne i wytrzymałe, mają jednak swoje granice. Bardzo często stoją na krótkich łańcuchach w pełnym słońcu, pozbawione wody przez całe godziny. Niedawno jeden ze słoni pod kambodżańskim Angkor Wat, doznał udaru i zawału serca w wyniku przegrzania i przepracowania. Często starsze słonie stawiają opór i mogą stać się niebezpieczne. Parę miesięcy temu angielski turysta został zrzucony z grzbietu jednego ze słoni i stratowany - dowód na to, że człowiek także płaci wysoką cenę za cierpienie zwierząt. Kolejną, do niedawna legalną praktyką, było też chodzenie z małymi słoniątkami po ulicach miast i proszenie o pieniądze. By zarobić, słoń - ku uciesze przechodniów - wykonywał sztuczki. Na pierwszy rzut oka nic złego zwierzęciu się nie działo. Naukowo dowiedziono jednak, że słoń poprzez skórę na stopach odczuwa drgania, wywołane przez przejeżdżające pojazdy. Wywołuje to u ogromny dyskomfort i ból. Trzymanie słoni w miastach jest oficjalnie zabronione. Jednak nadal zdarza się widzieć je w mniejszych miejscowościach. Jeśli kiedyś zobaczysz małe słoniątko i jego właściciela zbierających pieniądze, masz prawo powiadomić o tym policję. Na ratunek Obecnie w Tajlandii powstaje wiele sanktuariów, gdzie wykupione słonie z niewoli mogą swobodnie chodzić po parku i gdzie nie wykorzystuje się ich do celów turystycznych. Najsławniejsze miejsce to Elephant Nature Park, niedaleko Chiang Mai. Tutaj odwiedzający mogą przez cały dzień karmić słonie, kąpać się z nimi w strumieniu i dowiedzieć się o wiele więcej o pracy sanktuarium. Ta i podobne organizacje przyczyniają się do większej świadomości wśród mieszkańców Tajlandii jak i wśród turystów. Naprawdę warto zapłacić nieco więcej i przyczynić się do ratowania tych zwierząt od bólu i cierpieniu.

jazda na słoniu tajlandia